مش هقبل تحذيرات

مش هقبل تحذيرات للشاعر عبدالهادى الشعراوى

هقولها بكل قوة
مش هقبل تحذيرات
هيفضل قلمى صاحى
وايديه ع الذيناد
هكتب به كل غنوة
فوق صفحات التاريخ
وارسم حلمى بايديه
قبل ما اكبر واشيخ
...
بكفايه عمرى ضاع
قلمى كان فيه حبيس
ونظام كان كل همه
يصقف للرئيس
الخوف كان فيه معشش
جوه قلوب الغلابه
من امن دوله ظالم
كرهنا فى الكتابه
كسر اقلام كتيره
ووضعها فى السجون
والايد كانت قصيره
وخوف على كل لون
لحد ما جه يناير
صحانا من الكابوس
جمعنا فى الشوارع
بكفنا والنعوش
وف كل ميدان وحارة
ارتفعت المطالب
يسقط يسقط نظام
طول عمره بظلمه غالب
الصرخة كانت قويه
رعشت كل الاسود
غنى النيل لبهيه
الصبر له حدود
الضرب كان بشدة
من حراس النظام
الدم صاح وسال
ارحل من غير كلام
ارحل ما عاد يفيد
منك اى وعود
ازاى هتصون عهودك
وانت حليف اليهود
انا عمرى ماهنسى انك
ربيت لنا الخفيف
وبعت الغاز وقوتنا
وربيعنا والخريف
والصيف عشناه بطوله
على اضواء الشموع
من ضلمه فى كل ليله
سكنت كل الربوع
والنيل سكت غناه
من قلةالمياه
والزرع مات فى ارضه
والجوع زاد معاه
وبطاله فى كل حته
وشباب فى الارض تاه
وحزب فارد دراعه
برجال اعمال وراه
احتكرو كل شىء
وساقونا اهـ واهـ
ودا كله كان فى عهدك
يااكبر العجول
سرطنت كل حاجه
وبقيت علينا غول
ورحلت بعد ثورة
صحت كل العقول
خلعت من قلبى خوفى
ورجعت اكتب واقول
وصوتنا عاد بقوة
للنحت على الصخور
مش هقبل تحزيرات
هيفضل قلمى صاحى
وايديه على الذيناد
وهخلى بارود حروفى
فى صدر اى ظالم
هيبكى يوم بهيه
ودا عهد وربى عالم
انى بصون العهود
وعمرى ما كنت خاين
وهكون درع وسيف
لصوت كل شهيد
لحد ما يجى يوم
واقتص م البعيد
ده عهد ياعم بابا
لو حتى بقيت رئيس
مش هقبل تحذيرات
ولا عمرى هكون خسيس
هفضل قلم الحقيقة
فى كل زقاق وحارة
وهكون عين الحقيقة
وهكون شعلة ومناره
وهقولها فى كل حته
مش هقبل تحذيرات
هيفضل قلمى صاحى
وايديه ع الزينا

» مفتكرش إنى هقبل يوم تجينى بيها مره