قصيدة ( أمى ) للشاعر عبد الباسط السرسى

الشاعر عبد الباسط السرسى
------( أمى )--------
--------------------
لما امى تبنى دوله
من ولادها وتبقى عادله
قول منين اكتب قصيده
وتوازيها فى المعادله
--------------------
الشعرا والكتاب
واقفين طابور ع الباب
مستنين دورهم
امى فتحت لهم
الحصه محدوده
تبدأ بحرف الواو
تنهى بحدوته
فاشربت التراث منها
سقتنى نص بنص
اياك تخالف نص
تقلبها عدوده
يفوت عليها الليل
تجمعنا قدامها
تجمع ليالى ف ليل
تغنى موالها
(ياما طعمت الخسيس
بايدى وصبعينى
واندار ضربنى على خدى
وصاب عينى)
وتحكى على ولادتى
نبيها الدايه شدتنى
وكات عاجزه
بتلضم خيطها ف الابره
ونسيت صرتى ف ايدها
وكان اسلامها ع الفطره
بتشكى جهل سيدنا
بيسحب منها ترخيصها
تصوم الشهر بالكامل
وعيدها يبقى فى السته
وعن بيتها
ازازة اللنده وشريطها
عجين الفرن ودقيقها
وكان فاضى
كأنه محكمه وقاضى
ومتحاصر------ وبتواصل
وبتعدد ورا النعش اللى شال ناصر
وابوها اللى مات م الكرب
واخوها اللى مات فى الحرب
وابويا اللى طلع ظابط
وعلق نجمه فى جنازته
واخويا اللى طلع يهتف
ومرجعش
كان راسم على ثوره
فقام باتنين ومنفعش
ورسماهم جثث ع الحيط
على دموعها اللى تنزل خيط
مابفصلش
وبتعدد
(يادار فين سكانك الاول
قالت جافونى والجفا طول)
انا امى مش سيده
وبتفسد الحاكم
ولا ههى مفسوده
وبتفس المحكوم
انا امى جسر هموووووم
فاتبقى سى السيده
وسيد بهيبته ابنها
واللى يهييين شأنها
يبقى اكيد مجنون
وبتواصل
ومهما كبرت فى نظرها
بكون اّصر
سدت عجز مدرستى
بنت فى بيتنا فصول
وف العتمه
ظهر فى بيتنا نجوم
زاكرتلى على ضيهم
عشمانه اكون زيهم
فتحت كتاب دخلها
وف خانه المصروف
البنت وجهازها
الكهربا وجازها
مع كل انجازها
احسب الاقى فرووووق
ترفع ايديها لفوق
بصيت على شكلها
فلاقيتها مش هيه
ولامال فى يوم وسطها
ولا قالوا مثاليه
جمعت الحسابين
واهل النجوم والفلق
داير مابينهم قلق
بسم الله
امى ملك
الستر ساكن فى بيتنا
والوحى ينزل ساعات
امو فوق المعجزات
امى غير الامهات
والامهات امى
انا امى ام الوطن
وكل الامهات امى
امى من ضمن الغلابه
كان علامها مش كتابه
ولا ليها ف القرايه
امى نازله ع الهدايا
عند بيتها تمشى حبه
تلقى غابه
امى صاحبه الديابه
وتنادينى العب معاهم
امى عاشت ع الطبيعه
القمر كان يستخبه
تطلع الشمس تواسيها
يومها غاب الصبح حبه
كان مخبى الموت عليها
لما توهنا من عنيها
امى مسكتنى بايديها
والملايكه تشد فيها
لما خاف الموت عليها
م المناهده
امى طال العمر بيها
للحداثه
امى ماتت بالوراثه
والقرا ركان بين ايديها
---------------------------------
بعتزر عن اى ضعف فى القصيده
لان 90 ف الميه من القصيده اشياء
حقيقيه وكنت مجبر على ادخالها
فى مضمون القصيده بالاضافه
الى الحاله النفسيه التى كنت امر بها
خلال كتابتى لها

» نشيد الفساد . عبد الباسط السرسى
» نص الشاعر عبد الباسط السرسى فى المسابقة الكبرى
» عبد الباسط السرسى . قامت قيامتى . للمسابقة الكبرى
» قصيدة المحكمة للشاعر محمد عبد العزيز عطا
» قامت قيامتى / شعر/ عبد الباسط السرسى للمسابقة الكبرى أكتوبر 2012